Niekiedy ujrzane albo przeżyte zdarzenie pamięć odkłada w ukryte zakamarki serca i ostrożnie przechowuje je, aby od czasu do czasu do nich wracać, pobyć sam na sam ze swoimi myślami, po raz kolejny zmienić tok myślenia o ujrzanym lub kiedyś przeżytym. Znajomość z niektórymi, nielicznymi, szczególnymi fotografiami zostawia podobny ślad w pamięci. Głębokie przeżycia autora, będące podstawą tematu, jego światopogląd, sposób wyrażania konceptualnej idei, doprowadzają odbiorcę do rozważań. Takie spotkanie nigdy nie bywa przelotne, nie urywa się tuż po pierwszym wrażeniu. Pierwsze postrzeganie nabiera siły, rozszerzając przestrzenne i czasowe ramy dzieła − przechodzi na wyższy poziom intelektualnego rozumienia ujrzanego, rodzi własne asocjacje, myśli, uczucia, ożywiając w pamięci wydarzeniaz życia i z przeszłości.
Olga Mienzikowa
Порою однажды увиденное или пережитое событие память складывает в потаенные уголки сердца и бережно хранит их, чтобы иногда возвратиться туда, побыть наедине со своими мыслями, вновь и вновь переосмыслить увиденное, пережитое когда-то. Знакомство с некоторыми, немногими, особыми фотографиями оставляет подобный след в памяти. Глубокие переживания автора, положенные в основу сюжета, его мировоззренческая позиция, способ выражения концептуальной идеи влекут зрителя к размышлению. Такая встреча никогда не бывает мимолетной, она не обрывается после первого впечатления. Первое восприятие набирает силу, расширяя пространственные и временные рамки работы, переходит на более высокий уровень интеллектуального осмысления увиденного, рождает собственные ассоциации, мысли, чувства, оживляя в памяти события жизни, события истории.
Ольга Мензикова